Charakterystyka rasy SHIH TZU

Według legendy, shih tzu był symbolem i towarzyszem buddy w jego wędrówce przez świat. W chwili zagrożenia ten niepozorny piesek przeistaczał się w potężnego lwa. Jego wizerunki w specjalnej uprzęży pojawiają się w licznych rzeźbach i malowidłach pochodzących z dalekiego wschodu. W Chinach shih tzu uważane były za święte-traktowano je jak skarb narodowy. Fachową hodowlę rozpoczęto za panowania cesarzowej Tzu Hsi.  Do Europy (Wielkiej Brytanii) trafiły w latach 30 tych, uznano je w 1934 r , z odrębną księgą rodowodową od 1940r, prawem do championatu od 1949 r.

Shih tzu jest psem niezależnym, towarzyskim i bardzo wesołym. Nie przejawia skłonności do włóczęgostwa. Idealna rasa dla rodzin z dziećmi, toleruje inne zwierzęta domowe, a jego charakter przeważnie dostosowuje się do trybu życia rodziny. Lubi spacery i zabawy ruchowe z udziałem innych domowników. Pielęgnacja włosa jest niezbędna. Aby uniknąć jej skołtunienia, musi być czesana codziennie. Oczy i uszy wymagają starannej pielęgnacji, czasami nawet z użyciem medykamentów. Może być także wymagane codzienne przemywanie oczu specjalistycznymi środkami dla psów. Przeciętna długość życia psów rasy shih tzu to ok. 15–20 lat.

Wzorzec rasy 

Wzorzec FCI nr 208/16.02.2011

Wersja polska: luty 2011

POCHODZENIE: Tybet.
PATRONAT: Wielka Brytania.
DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA: 13.10.2010 UŻYTKOWOŚĆ: Pies do towarzystwa.
KLASYFIKACJA F.C.I.: Grupa 9: Psy ozdobne i do towarzystwa.

Sekcja 5: Rasy tybetańskie. Bez prób pracy.

KRÓTKI RYS HOSTORYCZNY:

Ludzie nierzadko mylą shih tzu i lhasa apso, ale różnice między tymi psami są ewidentne. Rasa ta pochodzi z Tybetu, ale rozwijała się w Chinach, gdzie psy te mieszkały w pałacach cesarskich. Chiny stały się republiką w roku 1912, i wtedy pierwsze egzemplarze shih tzu trafiły na Zachód, a do Wielkiej Brytanii w roku 1931. Za samodzielną rasę uznano je tam w 1934 roku, z odrębną księgą rodowodową od roku 1940 i prawem do championatu od roku 1949. Szczególnie atrakcyjną cechą rasy jest włos, układający się na głowie na kształt chryzantemy.

WRAŻENIE OGÓLNE:
Krzepki, obficie, ale nieprzesadnie owłosiony, z charakterystycznym, aroganckim sposobem bycia i twarzą, przypominającą chryzantemę.

WAŻNE PROPORCJE:

Długość od kłębu do nasady ogona większa od wysokości w kłębie.

ZACHOWANIE/TEMPERAMENT:
Inteligentny, żywy i czujny. Przyjazny i niezależny.

GŁOWA:
Szeroka, okrągła; szeroka między oczami, z wyraźnym stopem. Bujnie owłosiona, z włosem opadającym nad oczami. Obfita broda i bokobrody. Włos na kufie rośnie w górę, dając charakterystyczny efekt chryzantemy. Sierść nie przeszkadza w widzeniu.

MÓZGOCZASZKA:
Stop: Wyraźny.
TRZEWIOCZASZKA:
Nos: Czarny, ale u psów wątrobianych lub łaciatych wątrobianych – nos ciemnowątrobiany. Grzbiet nosa powinien znajdować się na poziomie dolnej powieki lub nieco poniżej, jest prosty lub trochę zadarty. Nos skierowany w dół – wysoce niepożądany. Szeroko rozwarte nozdrza. Ściśnięte nozdrza – wysoce niepożądane.

Kufa: Szeroka, graniasta, krótka, nie pomarszczona, płaska i owłosiona. Długości ok. 2,5 cm od wierzchołka do stopu. Pigmentacja kufy tak pełna, jak tylko możliwe.

Wargi: Zamknięte.
Uzębienie: Szeroka szczęka i żuchwa, lekki przodozgryz lub zgryz cęgowy.
Oczy: Duże, ciemne, okrągłe, rozstawione szeroko, ale nie wyłupiaste. Ciepłe w wyrazie. U psów wątrobianych lub o wątrobianych znaczeniach dopuszczalny jest jaśniejszy kolor oczu. Niewidoczne białkówki.
Uszy: Duże, z długim płatem usznym, zwisające. Osadzone nieco poniżej sklepienia czaszki; owłosione tak obficie, że wydają się zlewać z owłosieniem szyi.

SZYJA:
Proporcjonalna, łukowata. Długość pozwalająca na dumne noszenie głowy.

TUŁÓW:
Grzbiet: Prosty.
Lędźwie: Dobrze związane i mocne.
Klatka piersiowa: Szeroka i głęboka, zawieszona pomiędzy nogami.

OGON:
Obficie owłosiony; noszony wesoło, wysoko ponad grzbietem. Osadzony wysoko. Noszony – w przybliżeniu – na wysokości sklepienia czaszki, przydając harmonii sylwetce.

KOŃCZYNY

KOŃCZYNY PRZEDNIE:
Łopatki: Mocne, dobrze ukątowane.
Przedramię: Nogi krótkie i muskularne, o mocnym kośćcu; tak proste, jak tylko możliwe przy szerokiej, nisko zawieszonej klatce piersiowej.

Łapy: Zaokrąglone, mocne, obficie owłosione.
KOŃCZYNY TYLNE:
Wygląd ogólny: Nogi krótkie i muskularne, o mocnym kośćcu. Widziane od tyłu – proste.
Uda: Dobrze zaokrąglone i muskularne.
Łapy: Zaokrąglone, mocne, o mocnych opuszkach; obficie owłosione.

CHÓD/RUCH:
Arogancki, płynny; przednie kończyny z dobrym wykrokiem, mocna akcja kończyn tylnych, z ukazywaniem całych opuszek stóp.

SZATA

SIERŚĆ: Włos okrywowy długi, gęsty, nie lokowaty; umiarkowanie obfity podszerstek. Dopuszczalny lekko falisty. Sierść nie może przeszkadzać w widzeniu ani utrudniać ruchu psa.
MAŚĆ: Dopuszczalne wszystkie kolory; biała strzałka na czole i biały koniec ogona – bardzo pożądane u psów łaciatych.

WYSOKOŚĆ I CIĘŻAR CIAŁA :
Wysokość w kłębie: Nie więcej, niż 27 cm. Typ i cechy charakterystyczne dla rasy są najważniejsze, i w żadnym wypadku nie należy ich poświęcać jedynie dla wielkości.
Masa: 4,5 – 8 kg. Idealna waga: 4,5 – 7,5 kg.

WADY:
Wszelkie odstępstwa od podanego wzorca powinny być uznane za wady i oceniane w zależności od nasilenia oraz wpływu na zdrowie i dobrostan psa.

WADY DYSKWALIFIKUJĄCE:

-Agresja lub wyraźna lękliwość.
-Każdy pies, wykazujący wyraźne wady budowy lub zaburzenia charakteru powinien być zdyskwalifikowany.

Uwaga:
Samce powinny mieć dwa normalnie wykształcone jądra, całkowicie opuszczone do moszny

Szczenię rasy SHIH TZU (LORENZO Estrella del Oriente)

IMG_2555

dorosły pies (KATASTICO Merlot Poland)

IMG_8897

(na podst.wzorca rasy na http://www.zkwp.pl, wikipedii i art. z gazety-niestety nie znam tyułu… )